EMPIRE STATE: พล็อตของหนัง หากมีคนเล่าให้ฟัง ก็ต้องบอกว่า น่าสนุก กับเรื่องคนดี และฉลาดน้อย ที่ดันโดยคนโง่มากลากไปเกี่ยวข้องกับโลกของอาชญากรรม แล้วก็พาคนมากมายเข้ามาเกี่ยวข้อง เมื่อเกิดการปล้นที่เต็มไปด้วยช่องโหว่ที่น่าสงสัยเพียบ ทั้งตำรวจท้องที่, เอฟบีไอ, มาเฟียใหญ่, มาเฟียเจ้าถิ่น ที่ยังนัวไปถึงพวกค้ายาจากโคลัมเบีย
มาแบบนี้… หลายๆ คนคงนึกถึง หนังอาชญากรรม ปนตลก สไตล์ฝนตกขี้หมูไหล ที่สนุกไปกับสถานการณ์พลิกผันไปมา ซึ่งเกิดขึ้นเพราะความอ่อนหัด (หรือ โง่) ของตัวละคร หัวเราะไปกับอารมณ์ขันเสียดสีทั้งหลาย
แต่… หนังเรื่องนี้ไม่มี…
ที่สำคัญ หนังทำราวกับตัวเองเป็นหนังดรามา อินดี เนิบช้า ขาดสีสัน ตัวละครที่ควรจะมาแบบสุดโต่ง มันส์ๆ แบบตัวการ์ตูน เพี้ยนๆ กลับกลายเป็นตัวละครที่น่ารำคาญ ชนิดที่ไม่อยากจะเห็นบนจอ แต่หนังก็หาเหตุผลที่หนักแน่นมารองรับไม่ได้ว่า ทำไมจะต้องคบกับคนแบบนี้ ทำไมจะต้องเล่าทุกอย่างที่รู้ให้ฟัง เหมือนที่ตัวละครในหนังเรื่องนี้เป็น
จะเน้นแอ็คชัน ก็ไม่มีฉากที่ฉะกันมันส์ๆ ให้เห็น แถมเหตุการณ์ในช่วงท้าย ที่สามารถทำให้ลุ้นได้ก็นำเสนอได้อย่างจืดชืด
แล้วพอจะมองเป็นงานดรามา หนังก็ไม่ได้วางปมความสัมพันธ์ หรือเรื่องราวบีบคั้นในระดับที่ทำให้รู้สึกได้ ยิ่งมีตัวละครเฮี้ยนๆ แบบนั้นแล้ว ก็ต้องบอกว่าไปกันใหญ่
ขณะที่ความคมคายของบทสนทนา ความลุ่มลึกของเนื้อหาก็ไปไม่ถึงไหน
นึกถึงหนังอาชญากรรม ทำโดยคนโง่ทั้งหลาย จะเป็น Snatch ก็ไม่ได้ Killing Me Softly ก็คมไม่เท่า Simple Plan ก็จับไม่ติด Fargo ก็ไปไม่ถึง เอาง่ายๆ อย่าง Pain & Gain ยังไม่ได้เลย
Empire State จึงเป็นอะไรไม่ได้นอกเหนือไปจาก สิ่งที่ช่วยฆ่าเวลา แต่ว่าไม่ฟรี!!!
โดย นพปฎล พลศิลป์