อำลา-อาลัย เพอร์ซี สเลดจ์ อีกหนึ่งเสียงงดงามที่จากไป

14 เมษายนที่ผ่านมา ในช่วงเวลาที่หลายๆ คนกำลังสนุกสนานไปกับเทศกาลสงกรานต์ วงการเพลงก็ต้องพบกับเหตุการณ์เศร้าสลดอีกครั้ง เมื่อเพอร์ซี สเลดจ์ เจ้าของเสียงร้องที่แสนนุ่มนวล และเป็นผู้ร้องเพลง When a Man Loves a Woman ต้นฉบับ ที่ขึ้นถึงอันดับ 1 ในชาร์ท ในปี 1966 ต้องจากไปด้วยวัย 74 ปี โดยนักร้องอาร์แอนด์บี, โซลรายนี้ ป่วยเป็นมะเร็งที่ตับ ซึ่งในปี 2014 เคยได้รับการผ่าตัดมาแล้วครั้งหนึ่ง

สเลดจ์ คือนักร้องที่ได้รับยกย่องให้เป็น ราชันย์แห่งเพลงโซลช้าๆ รวมทั้งเป็นหนึ่งในนักร้องเพลงโซลระดับสตาร์ดังจากทางใต้ และเป็นนักร้องเสียงละมุนที่ร้องเพลงได้อย่างถึงอารมณ์อีกคนหนึ่ง แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เขาก็ต้องผ่านอะไรมามากมาย ต้องทำงานเป็นคนเก็บฝ้าย และพนักงานในโรงพยาบาลตามลำดับ แล้วก็ใช้เวลาในช่วงสุดสัปดาห์ร้องเพลงตามคลับ และสถานศึกษาต่างๆ “ผมร้องเพลงในทุกๆ สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น เพลงของเดอะ บีเทิลส์, เอลวิส เพรสลีย์, เจมส์ บราวน์, วิลสัน พิคเก็ทท์, งานของโมทาวน์, แซม คุก หรือว่าเดอะ แพลตเตอร์ส” เขากล่าวไว้ในการให้สัมภาษณ์หนหนึ่ง

เพลงฮิต When a Man Loves a Woman เป็นการทำงานบันทึกเสียงครั้งแรกของเขากับสังกัดแอตแลนติค เรคอร์ดส์ ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากคนไข้คนหนึ่งในโรงพยาบาล แนะนำเขาให้รู้จักกับโปรดิวเซอร์ ควิน ไอวี เพลงนี้ขึ้นถึงอันดับ 1 ในปี 1966 และขายได้กว่าล้านก็อปปี กลายเป็นเพลงยอดขายระดับแผ่นเสียงทองคำแผ่นแรกของบริษัท สเลดจ์พูดถึงการแต่งเพลงนี้ว่า “มหัศจรรย์สุดๆ” ส่วนอัลบั้มชื่อเดียวกันกับชุด ก็ออกตามมาในปีเดียวกัน

สเลดจ์มีอัลบั้มกับแอตแลนติคในยุค 60 ออกมาอีก 3 ชุดคือ Warm and Tender Soul, The Percy Sledge Way และ Take Time to Know Her แต่ก็ไม่มีเพลงที่ทำได้เท่ากับที่ When a Man Loves a Woman ทำได้อีก เพลงนี้ยังกลายเป็นไฮท์ไลท์สำคัญของวงการเพลงเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ว่าจะเป็นการถูกนำไปใช้ในหนังเรื่องต่างๆ ช่วงยุค 80 เช่น The Big Chill และ Platoon แต่ที่โดดเด่นที่สุดก็คือ การนำเอากลับมาร้องใหม่โดย ไมเคิล โบลตัน เมื่อปี 1991 ที่นอกจากจะขึ้นอันดับ 1 แล้ว ยังทำให้โบลตันได้รางวัลแกรมมีไปครองด้วย รวมไปถึงถูกนิตยสารโรลลิง สโตนยกให้เป็นเพลงอันดับ 35 จากการจัดอันดับ 500 เพลงยอดเยี่ยมตลอดกาลของนิตยสาร

แม้เครดิตในการแต่งจะตกเป็นของสองเพื่อนร่วมวงของสเลดจ์ในยุคแรกๆ คัลวิน ลิวอิส – เบส และ แอนดรูว์ ไรท์ – ออแกน แต่สเลดจ์ก็พูดเสมอๆ ว่า เมโลดีนั้น “ผมฮัมมาตลอดชีวิต กระทั่งในสมัยที่เก็บและตัดฝ้าย” แต่เพราะไม่ได้รับเครดิตในการร่วมแต่งเพลงนี้ ทำให้เขาไม่ได้รับค่ารอยัลตี้เลย “เป็นการตัดสินใจที่ห่วยที่สุดในชีวิตผม แต่ผมก็ไมรู้สึกขมขื่นอะไร” เขาให้สัมภาษณ์ไว้ในตอนอายุ 25 ปี “มันเป็นความต้องการของพระเจ้า ที่ท่านประทานเพลงนี้ให้กับผม แต่ถ้าผมมีโอกาสอีกครั้ง ผมจะไม่ทำแบบนั้น เพราะผมยังมีลูกๆ ของผม”

เพอร์ซี สเลดจ์ เกิดเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 1940 ที่เลห์ตัน, อลาบามา เมืองเกษตรกรรมที่ไม่ค่อยรุ่งเรืองนัก และพัฒนาการร้องเพลงจากการเป็นนักร้องประสานเสียงในโบสถ์ แล้วก็ถูกค้นพบโดยไอวีในปี 1965 ซึ่งบรรดาคนไข้ในโรงพยาบาลมักจะบอกกับสเลดจ์ว่า “นายน่าจะไปอัดแผ่นเสียงนะ” และเขาก็ได้บันทึกเสียงจริงๆ ที่สตูดิโอใกล้ๆ เชฟฟิลด์ ในอลาบามา ซึ่งเป็นโอกาสสำคัญในชีวิตของสเลดจ์

ความสำเร็จระดับแผ่นเสียงทองคำ ทำให้สเลดจ์กลายเป็นที่รู้จักในวงกว้าง และมีเพลงฮิตตามมาอย่าง I’ll Be Your Everything นอกจากนี้เขายังได้รับการจารึกชื่อในหอประกาศเกียรติคุณร็อคแอนด์โรลล์เมื่อปี 2005 และมีแผนจะเปิดคอนเสิร์ตสุดท้ายในชีวิตปีหน้า แต่ก็มาจากไปเสียก่อน ทำให้อัลบั้ม The Gospel of Percy Sledge ที่ออกเมื่อปี 2013 กลายเป็นงานชุดสุดท้ายของเขาด้วย

และไม่ใช่แค่แฟนเพลงที่ชื่นชม ศิลปิน-นักดนตรีอย่าง บิลลี โจล, เจมส์ เทย์เลอร์, โบ ดิดลีย์ ก็ให้การยกย่องเขาเช่นกัน กระทั่งสตีเวน แวน แซนด์ท แห่งวง ดิ อี สตรีทแบนด์ ก็เคยขอให้สเลดจ์ มาร้องเพลง When a Man Loves a Woman ในงานแต่งงานของเขาเมื่อปี 1982

และวันนี้ก็ไม่มีผู้ชายคนนี้อีกแล้ว เพอร์ซี สเลดจ์

จากเรื่อง เพอร์ซีิ สเลดจ์ อีกหนึ่งเสียงงดงามที่จากไป โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ไทยโพสท์ วันที่ 5 พฤษภาคม 2558

สามารถกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่